سرور هادیان | شهرآرانیوز؛ دردهای مزمن جوامع را چنان احاطه میکنند که آن دردها جزئی از زندگی انسانها میشوند و هنرمندان تلاش میکنند با آثارشان در نمایشگاه نقاشی آنها را به نمایش بگذارند. نمایشگاه گروهی نقاشی «سیاتیک» که این روزها برای علاقهمندان دایر است، تا ۳۰ فروردین در گالری «بن بست» برپا خواهد بود.
در این نمایشگاه ۲۵ اثر از بهاره انتظاری، مهرداد آزاد، محمدرضا اکابریان، شیرین بابازاده، محمدجعفر پاکروان، حمید حلیمی، سهیلا دیزگلی، غلامحسین سهرابی، علی سیران، ایمان صادقی، شهناز علی پور، ندا عظیمی، عبدا... علوی، علی فرجی، طاهر موسوی، حسین واحد، محمدحسن مالدار، ملیحه توسلیان، رضا خلیقی به نمایش در میآمده است.
سهیلا دیزگلی، مدیر داخلی نمایشگاه «بن بست»، با بیان اینکه بیشتر آثار بر محور هنرهای معاصر و نوین است، میگوید: به اعتقاد من یکی از خدماتی که هنر میتواند به جامعه ارائه دهد و شهر را از حالت رخوت در بیاورد و حال افراد را خوب کند، نقاشی است که حتی گاهی ممکن است از دردها بگوید، ولی چون از لحاظ تجسمی زیباست، میتواند حال مخاطب را خوب کند. این هنرمند درباره اقتصاد هنر بیان میکند: خوشبختانه در نمایشگاههای گذشته بحث فروش آثار، بسیار شایان توجه بوده است و آثار به فروش رسیده است. اکنون نیز بر روی اقتصاد هنر کار میکنیم و با تهران تبادل خوبی برقرار کرده ایم و علاوه بر نمایشگاه و فروش آثار هنرمندان مشهدی در تهران، آثار اساتید و هنرمندان تهران نیز در گذشته در مشهد به نمایش درآمده است.
حسین واحد، کارشناس ارشد نقاشی و مدرس دانشگاه که با دو اثر در این نمایشگاه حضور دارد، درباره آثارش میگوید: سبک یکی از اثرها ترکیب مواد و اثر دیگر رنگ روغن است که بیشتر بر ترکیب بندیها و فضای رنگی آن کار کرده ام. او درباره اقتصاد هنر نیز اظهار میکند: اقتصاد هنر بحث مهمی است که متأسفانه در شهرمان این موضوع بسیار ضعیف است و گاهی همین موضوع سبب کوچ هنرمندان شهرمان به پایتخت میشود. در واقع در مشهد هنرمندان خوبی پرورش پیدا میکنند، اما خروجی تلاش و کارشان در تهران است.
این استاد دانشگاه با اشاره به ظرفیت بالای مشهد بیان میکند: به اعتقاد من گالریهای فروش آثار را باید در مشهد راه اندازی کرد. این اتفاق میتواند فضا را متحول و زنده کند و کارشناسان آثار فاخر از همه کشور دعوت شوند.
در ادامه محمدجعفر پاک روان، کارشناس ارشد نقاشی از دانشگاه هنر و معماری تهران و مدرس دانشگاه که در این نمایشگاه با یک اثر با تکنیک اکریلیک حضور دارد، درباره برگزاری نمایشگاه میگوید: گالریها و مراکز هنری قلب تپندهای هستند که برای جامعه هنری بستری را برای پویایی، زنده بودن و گفتگو میتوانند ایجاد کنند.
وی میافزاید: به نظر من در هر مقطعی که زندگی ما دچار بحران هایی، چون کرونا میشود، این گونه فضاها که جنبه عمومی دارد، میتواند باعث گفتمان و معاشرت هنرمندان شود تا تجربیات خویش را به هم منتقل کنند.
این هنرمند خاطرنشان میکند: اینکه از لحاظ روحی مانند یک خانواده در کنار هم باشیم و بدانیم تنها نیستیم میتواند به جامعه هنری کمک کند. این مدرس دانشگاه توضیح میدهد: مشهد باتوجه به وجود مراکز تجاری و فضای توریستیای که دارد، دارای پتانسیل زیادی است. اگر مردم شناختی از نقاشی داشته باشند، اتفاقات بهتری رخ خواهد داد. یعنی یک تابلو چاپی یا تیراژ دار و تکثیر شده بالطبع با یک نقاشی که فقط یک بار اتفاق میافتاد، بسیار متفاوت است. در واقع هنرمند یک تابلو را فقط یک بار میکشد. وی تأکید میکند: ما مردم هنردوستی داریم. استقبال خوبی از نمایشگاهها میشود، اما متأسفانه مردم شناخت کافی ندارند و از طرفی وقتی فشارهای اقتصادی زیاد میشود، ناخودآگاه مواردی که ضرورت زندگی نیست از زندگی مردم حذف میشود.